قدس آنلاین-گروه استان ها: از اواسط اردیبهشت‌ماه که قدم به بازار می‌گذاریم میوه‌های نارس و سبزرنگی بر روی سینی‌های بزرگ در مقابل زنان و مردان دست‌فروش در کناره خیابان خودنمایی می‌کند که عطر و بوی آن‌ها هر رهگذری را مدهوش کرده و البته خود گویای قابلیت‌های سبز این استان است.
بندرعباس، میناب ورودان به‌عنوان مهم‌ترین مناطقی هستند که بیشترین باغ‌های انبه استان هرمزگان در آن‌ها قرار دارند اما نیمی از محصول باغ‌های انبه این استان به‌صورت نارس برداشت می‌شود.
تولید انبه موجب شده تا به‌ویژه بانوان در منازل مسکونی خود به همراه دختران کارگاه‌های خانگی بسیاری را برای تهیه ترشی احیا کنند.
هرچند آمار دقیقی از تعداد واحدهای عمل‌آوری و فرآوری میوه نارس و حتی رسیده محصول برداشتی از باغ‌های انبه هرمزگان در دست نیست اما در دو دهه گذشته‌ترشی انبه این استان به یکی از برندهای شناخته‌شده در سطح ملی و حتی در کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس و دریای عمان تبدیل‌شده است.
متأسفانه در سال‌های اخیر به لطف قاچاق میوه‌های ممنوعه مردم به‌جای آشنایی با انبه هرمزگان با میوه‌های استوایی انس و الفت بیشتری پیداکرده‌اند.
قطب انبه
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی هرمزگان از ارقام محلی انبه در هرمزگان به نام سبز انبه، چارک، کلک سرخ، مُشک، عروس و هلیلی و ارقام وارداتی به نام لانگرا، سندری و آلفونسو نام می‌برد.
خانواده‌ها و ده‌ها مرکز فرآوری و عمل‌آوری صنعتی و سنتی با استفاده از میوه نارس انبه انواع ترشی، شوری، مربا، لواشک و سس تولید و به بازار عرضه می‌کنندمسعود گرگیج میزان تولید محصول انبه باغ‌های این استان را ۱۶ هزار تن در سال عنوان کرد و افزود: بیش از هفت هزار تن آن به‌صورت نارس برداشت و به بازار عرضه می‌شود.
وی ابراز می‌کند: خانواده‌ها و ده‌ها مرکز فرآوری و عمل‌آوری صنعتی و سنتی با استفاده از میوه نارس انبه انواع ترشی، شوری، مربا، لواشک و سس تولید و به بازار عرضه می‌کنند.
وی بابیان اینکه رتبه نخست سطح زیر کشت و تولید انبه به هرمزگان اختصاص دارد، یادآور می‌شود: برداشت انبه نارس از سطح ۲ هزار و ۸۷۰ هکتار از باغ‌های انبه این استان از اواسط اردیبهشت آغازشده و هفته سوم خردادماه پایان می‌یابد.
وی اظهار می‌کند: البته زمان برداشت میوه رسیده از باغ‌های انبه این استان با توجه به موقعیت جغرافیایی، تیرماه تا نیمه شهریورماه است.
ضعف صنایع تبدیلی
عدم ورود سرمایه گذران در زمینه صنایع تبدیلی در این استان موجب شده تا تنها ۴۰ درصد محصول در صنایع تبدیلی و فرآوری شود و مابقی به‌صورت کال در بازارهای داخلی عرضه شود.
نبود صنایع تبدیلی سبب شده تا سالانه مقدار قابل‌توجهی از این محصول نابود و یا به خوراک دام تبدیل شود این در حالی است که در سایر کشورها دنیا بیشترین استفاده‌ها را از برگ، شاخه و میوه انبه می‌شود و علاوه بر مصرف خوراکی نقش بسزایی در تولید محصولات آرایشی و بهداشتی دارد چراکه انبه هیچ‌گونه دورریزی ندارد و از تمام اجرا درخت انبه می‌توان در صنایع مختلف استفاده کرد.
در همین رابطه محمد یوسف زاده یکی از اعضای اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی بندرعباس بابیان اینکه بازارهای بسیار خوبی برای تولیدات محصولات کشاورزی ایران و به‌ویژه هرمزگان در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و همین‌طور کشورهای دیگر همانند روسیه وجود دارد اظهار می‌کند: محرومیت از واحدهای بسته‌بندی استاندارد محصولات و حمل نامناسب آن‌ها که گاها به‌صورت فله نیز روانه کشورهای حاشیه خلیج‌فارس می‌شود گوی سبقت را برای حضور در بازارهای جهانی از کشاورزان و صادرکنندگان گرفته است.
وی تصریح می‌کند: حمایت از کشاورزان با ایجاد تسهیلات لازم برای بسته‌بندی یکی از ابتدایی‌ترین تسهیلاتی است که باید در اختیار کشاورزان قرار داده شود تا بتوانند محصولات خود را برای صادرات مستقیم بسته‌بندی کنند اما در کمال تعجب سال‌هاست که کشاورزان هرمزگانی از نبود صنایع بسته‌بندی استاندارد در استان اقتصادی همانند هرمزگان و عدم پرداخت تسهیلات مربوطه توسط بانک‌ها گله و شکایت دارند.
یوسف زاده ادامه می‌دهد: آماده نبودن زیرساخت‌های بسته‌بندی استاندارد در استان هرمزگان باعث شده که محصولات این استان به نام استان‌های دیگر صادر شود که این کار به ضرر کشاورزان استان و بهره‌برداران تمام‌شده است.
وی یادآور می‌شود: کشورهای هدف محصولات را با بسته‌بندی مناسب می‌خواهند که این توانمندی در استان هرمزگان وجود ندارد.
به گفته وی بالا بودن قیمت نهایی محصولات کشاورزی، نداشتن واحدهای فرآوری محصول، ضعف زیرساختی در زمینه حمل‌ونقل به‌ویژه سردخانه‌ای، همراه نبودن بانک‌ها در ارائه تسهیلات به بخش کشاورزی، نبود واحدهای بسته‌بندی محصولات از مهم‌ترین مشکلات در بخش توسعه صادرات کشاورزی استان هرمزگان است.
نظر شما